تصویر ذهنی خلاق

دو بیمار به پزشک مراجعه کردند. قرار شد پزشک، تشخیص خود را در دو نامۀ جداگانه برای آن­­ها بفرستد. پزشک برای یکی از آن­ها نوشت که حالش خوب است و بیماری خاصی ندارد. برای دیگری نوشت که وضعش اصلاً خوب نیست و برای افزایش طول عمر خود باید فوراً به کوهستان برود، اگر چه این امر کمک چندانی به او نخواهد کرد.

نامه ­ها به نشانی افراد فرستاده شد؛ مرد سالم جوان، این نامه را دریافت کرد که به زنده ماندنش امیدی نیست و وضعیت سلامتی­ اش خوب نیست. بی­درنگ از کارش دست کشید و به کوهستان رفت و پس از چندی مرد. مرد بیمار، نامۀ دیگر را دریافت کرد که حالش خوب است و بیماری خاصی ندارد. همین موضوع باعث شد بعد از چندی سلامتی خود را بازیابد و به زندگی ادامه دهد.

بر اساس این داستان و بدون شک مدیریت افکار و ذهن، یکی از مهمترین اصول تندرستی و سلامتی محسوب می­شود. همة ما در زندگی شلوغ و در هم و برهم امروزی دچار استرس و برهم ریختگی ذهن می­شویم. ذهن از قدرت بالایی برخوردار است، به ­طوری­که می­تواند روح شما را کنترل کرده و تحت تاثیر قرار دهد. تجربه ثابت کرده هر انسانی که توانایی مدیریت ذهن خود را داشته باشد؛ کمتر دچار استرس و آشفتگی خواهد شد و می­تواند خوشبختی و موفقیت را در سطح بالاتری تجربه کند.

همچنین تحقیقات نشان داده ­اند که اگر فردی به تفکر مثبت، باور و اعتقاد داشته باشد، خوشبخت­تر، راحت­تر و با آرامش خیال بیشتری زندگی می­کند و بالعکس فردی که دارای افکار منفی است، احتمالاً دارای سرنوشت بد و مخربی خواهد بود. بین تفکر و خلاقیت رابطه مستقیمی وجود دارد. اگر ما از تفکر مثبت برخوردار باشیم، این تفکر یقیناً باعث رشد روحیۀ خلاقیت در ما می­شود. در کشورهای توسعه نیافته به دلیل فقر، مردم کمتر خلاق هستند، زیرا فقر مانع رشد تصویر ذهنی درست و مثبت انسان­ها از خودشان می­شود، البته تجربه ثابت کرده که خلاقیت در هر جامعه­ ای که روح و احساس زندگی وجود دارد، دیده می­شود.

جالب است بدانید که افرادی که در مناطق خوش آب و هوا زندگی می­کنند، یعنی مکان­هایی با دریا، درختان سبز، گل و گیاه و ...، دارای روحیه نشاط و خلاقیت بیشتری هستند. البته این یک اصل ثابت و غیر قابل تغییر نیست. چه بسیارند انسان­هایی که در مناطق سردسیر یا حتی بیابانی زندگی می­کنند و دارای روحیه خلاق هستند. مهم این است که طبیعت به هر صورتی که باشد، الگویی برای تربیت ذهن خلاق انسان­هاست. بر همین مبنا توصیه می­شود که کلاس­های درس از اتاق­های دربسته، کوچک و تنگ که جایی برای نفس کشیدن ندارد، بیرون آمده و به فضای باز، پراکسیژن و طراوت بخش طبیعت منتقل شود. کلاس خلاقیت کلاسی است در دل طبیعت برای درک بهتر خود، خداوند و هستی. کلاسی که باید آمیخته به رنگ، گل، سبزه، برف، باران و رنگین کمان باشد.

انسان بدون تفکر و خلاقیت، نه تنها انسان بلکه موجود زنده محسوب نمی­شود. دانش­ آموزان به مدرسه می­ آیند تا موانع ذهنی و احساسی­شان برطرف شده و توانمندی­هایشان را بهتر بشناسند. اما آیا با روش­های سنتی می­توان کلاسی برای رشد نبوغ و اندیشه ایجاد کرد؟ آیا می­توان به آینده شغلی این بچه­ ها امیدوار بود؟ آیا ما، همه توانمندی­هایمان را می­شناسیم؟ آیا معلم­ها با صبر و تلاش، به تغییر زاویه دید بچه­ ها کمک می­کنند؟

منبع: کتاب جامعه شناسی نخبه پروری، دکتر مهرداد ناظری